Inleiding:  De zeven wonderen die hieronder worden opgesomd, zijn zeven geologische verschijnselen die het gevolg zijn van de vulkanische activiteit tijdens de jaren 80, en die voorgesteld worden in het MSH Creation Information Center. Doordat ze zeer snel ontwikkelden, vormen ze een uitdaging voor de evolutiegedachte, die beweert dat dergelijke ontwikkelingen zich enkel kunnen voordoen in zeer lange tijdsperiodes . We noemen het wonderen omwille van het ontzag dat er uit voortkomt. Het is onze overtuiging dat deze wonderen een boodschap zijn van God, die aan de mens wil laten zien, met welke snelheid Hij de wereld schiep.

Vulkaanuitbarsting ,  18 mei 1980

1.  Berg onherkenbaar hervormd in negen uur tijd.  MSH werd beschouwd als één van de mooiste van de cascade peaks. Kegelvormig, en met sneeuw bedekt, torende het uit boven dicht beboste diepe ravijnen met een kristalhelder meer aan de noordzijde. In de loop van maart 1980 begon magma omhoog te stijgen, die de berg spleet. Op 18 mei om 8u32 ’s morgens werd de berg getroffen door een krachtige aardbeving die de noordelijke helling in de onderliggende valleien liet storten. Met deze aardbeving kwam ook de inwendig opgebouwde druk vrij, en ontstond een waaiervormige noordwaarts gerichte explosie . Deze acht minuten durende luchtstroom vernietigde zo’n 600 vierkante kilometer bos.

De uitbarsting hield aan tot ‘s avonds. De daarbij vrijgekomen energie was vergelijkbaar met die van 20,000 Hiroshima atoombommen. In die negen uur tijd verdween het bovenste kwart van de berg, alsook het volledige centrum, zodat er enkel een reusachtige gapende hoefvormige krater overbleef. Diepe ravijnen werden opgevuld. Ongeveer 75 meter slib kwam op de meerbodem terecht, en ook de rivier die instond voor de afwatering van de noordelijke en noordwestelijke berghelling, werd bedolven onder een laag die gemiddeld zo’n 45 meter dik was. In slechts negen uur tijd, werd de omgeving herschapen in een levenloos afschuwelijk maanlandschap.

Reeds 150 jaar minimaliseren de evolutionisten de invloed van catastrofale gebeurtenissen. Nochtans zouden de nu waarneembare gevolgen van de negen uur durende uitbarsting volgens evolutionaire theorieën pas kunnen ontstaan door een geleidelijke verandering gedurende een miljoen jaar.

2.  Canyons werden gevormd in 5 maanden tijd.  In de vijf maanden volgend op de uitbarsting, werden 2 canyons gevormd door slijk en vulkanische vloed. Deze canyons vormden een afwatering voor de krater van ongeveer 2,5 op 3 km. De eerste afwatering , Step Canyon, is tot 210 meter diep. Aan de oostzijde van Step Canyon ligt Loowit Canyon. Beide canyons hebben een doorgang gebaand door 30 meter dikke rotsformaties. Er vloeien kleine riviertjes door beide canyons. Volgens de evolutionistische gedachte ontstaat een canyon pas uit een klein riviertje na enorme tijdsperiodes. Van de canyons op Mount Saint-Helens weten we echter dat ze heel snel zijn ontstaan, en dat de riviertjes pas later door de canyons zijn beginnen vloeien. Schoolboeken leren ons dat ’s wereld meest indrukwekkende canyon , the Grand Canyon, ontstond door erosie gedurende een periode van honderd miljoen jaar . Tegenwoordig echter geloven de in geologische erosie gespecialiseerde wetenschappers dat de Grand Canyon sneller moet ontstaan zijn, net als de canyons van Mount Saint-Helens.
 

3.  Badlands gevormd in 5 dagen tijd.  We vinden de Badland topografie in het zuiden en in Zuid Dakota. Het verschijnt waar losliggend materiaal uit een rotsachtig gebied weg wordt geerodeerd , zodat een puntig schilderachtig landschap overblijft. Meestal wordt beweerd dat dergelijke landschappen ontstaan doordat water gedurende eeuwen het losliggend materiaal heeft weggespoeld, zodat alleenstaande hoge rotsen overblijven.

Op MSH heeft de enorme landverschuiving massa's sneeuw en ijs met zich meegenomen, en die verplaatst naar de diepe noordelijke vallei, waar het werd gemengd met vulkanische assen op temperaturen van ongeveer 300°C. Deze hoge temperaturen smelten het ijs, zodat het heel snel wordt omgezet tot stoom. Eigenlijk dezelfde energetische processen die eerder op de dag tot de explosie op de berg hadden geleid. Water dat wordt omgezet tot stoom neemt een volume aan dat 1700 keer groter is. Wanneer dit op zeer korte tijd gebeurt, is het te beschouwen als een explosie. Uiteindelijk is het water opgebruikt door meerdere van dergelijke "explosies".

Wanneer de gloeiende assen het begraven ijs en sneeuw in de vallei bedekte werden sneeuw en ijs zeer snel omgezet tot stoom. Er ontstonden "stoomexplosieputten" met een diepte tot wel 40 meter door die snelle omzetting van water tot stoom. Deze putten hadden zeer steile randen, tot ze door de zwaartekracht ineenvielen, en er zo een beek en kloofeffect ontstond die eigen is aan de topografie van de Badlands. (beekjes zijn kleine kloofjes). De topografie van de Badlands in de VS kan dus ontstaan zijn door katstrofische krachten en deels door vulkanische activiteit.

4.  Lagenstructuur ontstaan in 3 uur tijd.  Op 12 juni 1980 zorgde een derde explosie voor een acht meter dikke stratificatielaag die de geologen met verstomming sloeg. In enkele uren tijd werden tot meer dan 100 verschillende lagen op elkaar gelegd. Dergelijke fenomenen worden normaal verondersteld plaats te vinden over zeer grote tijdspannes. Terwijl een rookpluim boven de berg opsteeg, gulpten verschillende lagen van vulkanische oorsprong uit de krater, en vloeiden de noordelijke helling af, terwijl ze elk een laag achterlieten met een dikte gaande van enkele centimeters tot bijna een meter. Sommige lagen werden in enkele seconden gevormd, andere lagen pas in enkele minuten.

Geoloog Steven Austin beschreef deze vloed als grond knuffelende turbulent vloeiende vulkanische afval. Het vloeide snel van de berghelling af, terwijl het restanten achterliet met temperaturen van boven de 500°C. Men zou verwachten dat dit achtergebleven materiaal goed gehomogeniseerd of gemengd zou zijn. Merkwaardig genoeg scheidde deze rode gloeiende asmassa zich in fijne te onderscheiden lagen. Dit verliep volgens hydraulische wetten zoals we ze kunnen bestuderen in bezinkingstanks in laboratoria

Een gelijkaardige bodemstructuur zien we bij de “Tapeats Sandstones of the Grand Canyon” De klassieke redenering leert dat deze lagen ontstonden door langzame voortdurende sedimentatie over zeer grote tijdspannes. De vorming van de lagen uit met gas verzadigd materiaal op Mount Saint Helens, volgde dezelfde fysische wetten als de vorming van de stratificatielagen uit met water verzadigde modder op de Tapeats. De vulkaan heeft bewezen dat dergelijke formaties heel snel kunnen ontstaan. Een wereldomvattende vloed over kort tijdsbestek kon evengoed ook aan de basis gelegen hebben van de Tapeats.

5.  Rivier ontstaat in negen uur tijd.  De aardverschuiving van 18 mei begroef de snelweg en de rivier met een laag van ongeveer 50 meter dikte. Ook de meeste andere afwateringen in een gebied van wel 60 vierkante kilometer binnen de “upper toutle valley” werden bedolven. Op die manier werd de mond van de vallei gesnoerd, zodat het water gedurende 22 maanden geen enkele evacuatieweg naar de stille oceaan kon vinden.

Maar op 19 maart 1982 deed een uitbarsting een groot pak sneeuw smelten dat zich tijdens de winter had verzameld in de krater. Het smeltwater mengde zich met losliggend materiaal van op de berghellingen en het mengsel veroorzaakte een enorme moddervloed. In negen uur tijd creëerde de slijkmassa een afwateringssysteem in de vallei, en heropende de weg naar de Stille Oceaan. Het afwateringssysteem bestond onder andere uit 3 canyons die elk wel 30 meter diep waren. Een ervan kreeg als bijnaam “de kleine Grand Canyon van de Toutle” omdat het een schaalmodel op 1/40 is van de Grand Canyon.

Een enorme water – en slijkmassa verwezenlijkte op korte tijd datgene, waar een klein stroompje een eeuwigheid voor nodig heeft.

Evolutionistische geologen rekenen met heel grote tijdsperiodes voor het ontstaan van de 41000 vierkante kilometer gekanaliseerde Scablands van Oost Washington. Pas in de jaren 70 gingen ze begrijpen dat deze enorme geologische formatie waar ook “the Grand Coulee” toe behoort voor het grootste deel ontstond in slechts 2 dagen tijd, en als gevolg van een catastrofe. Catastrofes verklaren het best ’s werelds grootste door erosie gevormde fenomenen. Een driehonderdtal volken verspreid over de hele aardbol maken in hun geschiedenis melding van een gigantische overstroming - de zondvloed.

6.  Gezonken bomen …  Ongeveer een miljoen bomen spoelden mee en kwamen in Lake Spirit terecht tijdens de grote uitbarsting. Na verloop van enkele jaren geraakten ze verzadigd met water, en zonken ze naar de bodem. Ongeveer 10 % van die houtresten zijn stukken wortel met hoge densiteit. Ze zinken rechtopstaand naar de bodem, en de wortels worden vrij snel bedekt met sediment dat ook naar het meer spoelde. Ze geven de indruk dat ze groeiden en stierven op de plaats waar ze werden aangetroffen. Zo vinden we er het ene woud boven het andere. Dat ontstond echter in enkele jaren tijd.

We vinden dergelijke vormingen ook op andere plaatsen, waaronder Specimen Ridge in Yellowstone National Park, waar geologen wouden vonden in 27 verschillende lagen. Ze veronderstelden dat het ging om 27 wouden die achtereenvolgens hebben gegroeid. De ter plaatse ter beschikking gestelde info bevat de fout die door interpretatie is ontstaan. Het vermeldt: “In de vulkanische rots waaruit de berg bestaat ,bevinden zich 27 afzonderlijke lagen fossielwouden die 50 miljoen jaren geleden floreerden.”

Vandaag is de waarheid bekend, en de misleidende uitleg is verwijderd. Wetenschappers beseffen dat het fenomeen van Spirit lake een verklaring is voor Specimen Ridge. De bomen dreven op het meer, raakten verzadigd met water, zonken naar de bodem, en geven de indruk dat verschillende wouden boven op elkaar groeiden. Wat aanvankelijk werd verondersteld te zijn ontstaan in een periode van 50 miljoen jaar, is in werkelijkheid ontstaan in een paar jaar tijd. Wel moeten we er nog de tijd bijtellen die nodig was om de bomen te laten verstenen (100 tot 1000 jaar).

7.  Een nieuw model voor snellere vorming van steenkool.  Dr. Steven Austin schreef zijn doctoraatsthesis aan de Penn State Universiteit over een nieuw model voor steenkoolvorming, gebaseerd op zijn onderzoek in een koolmijn in Kentucky. Terwijl geologen reeds meer dan 100 jaar een moerasturfmodel gebruiken om het ontstaan van steenkool te verklaren, argumenteert Austin, dat deze uitleg niet opgaat, omdat steenkool een grove textuur heeft zoals schors, en niet een fijne textuur zoals moerasturf. Moerasturf bevat restanten van wortels, steenkool daarentegen niet. Moerasturf rust op een grondlaag, terwijl steenkool meestal op een rotsbodem rust. Er is nog nooit moerasturf gevonden die reeds deels was omgezet tot steenkool.

Austin stelde een model voor op basis van een drijvende mat, waarbij een watercatastrofe honderduizenden hectare woud ontboste, en in een mat verstrengelde. De matten dreven op de oceaan in de buurt van kentucky, terwijl ze regelmatig tegen elkaar aanstootten, waardoor de schors naar de bodem zakte. Daaropvolgende vulkaanactiviteit zorgde voor hitte en druk, de laatste ingredienten die nodig zijn om in laboratoria steenkool te produceren. Dit leverde een rijke steenkoollaag op in Kentucky, en een Ph.D voor Austin.

10 maand later, barstte Mount St. Helens uit, waardoor gigantische hoeveelheden plantaardig materiaal en hout terechtkwamen in Lake Spirit. Dr. Austin vond houtblokken op het meer die ontdaan waren van hun schors. Op de bodem van het meer werd een laag aangetroffen van bijna een meter dik. De laag bestond uit schors gemengd met ander plantaardig materiaal. Tot op heden wordt dit materiaal slechts langzaam omgezet . Indien echter een catastrofe zou zorgen voor voldoende hitte en druk , dan zou het materiaal snel omgezet worden tot steenkool. Het onderzoek van Dr. Austin toont aan, dat steenkoolvorming veel sneller kan ontstaan dan steeds werd verondersteld.
 

Home:  Nederlands

www.creationism.org